خوشحالم شما هم احساسی شبیه به من دارید. بیچاره مردم عراق که عواقبش را باید تحمل کنند، ما را چه می شود؟
ناشناس گفت…
كاملآ باهاتون موافقم. من هم نوشتم:" وقتي به روزهاي بعد از انقلاب فكر مي‌كنم كه عكس اعدام‌شدگان را به ديوار اتاق‌مان مي‌چسبانديم و با احساسي پر از رضايت مي‌خوابيديم، خجالت مي‌كشم..." اين هم متن كاملش: http://yaghyemaghmoom.blogfa.com/post-189.aspx
ناشناس گفت…
نیما وقتی پدرم صبح خبر اعدام را داد .چیزی در دلم ریخت..مثل غول بودن یک ادم از نگاه خودش...خدا بودن در درونش .وقدرت..به پاین امدن تمام توهمات...هیچ نیستم .......و وای ترس از مردن برای این ادم خیلی قوی تر است شاید هم من اینطور فکر میکنم.از مرگ و کشتار بدم میاد..همین.
baleh agha . saddam ro adam haye bad tar az saddam edam kardan. hamehye ma saddam hastim ,fekr konam hatta badtar. khoobe nima jan to az jang khasteh shodi ,hastand kessayee keh kolan dige beh in zendegi omidi nadaran keh bekhan khasteh beshan ya nashan
نظرات
بیچاره مردم عراق که عواقبش را باید تحمل کنند،
ما را چه می شود؟
ارسال یک نظر