ودکا و اسباب آش و دانه ی قناری موجود است

Idiot

امام زمان و مسئله ی هسته ای

این خبر را بخوانید و باز همان نتیجه های همیشگی را مرور کنید! وقتی رئیس جمهور یک مملکت ادعا می کند که دورو برسرش هاله ایی نورانی بال بال می زند، معلوم است که یک نفر بلند می شود و می گوید که همسر امام زمان است، معلوم نیست اگر این گروه امامان نبودند، مردم ایران از کجای این دنیا خود را آویزان می کردند تا سر بقیه کلاه بگذارند؟ یادم می آید مراسم آش و آشپزی برای حضرت فاطمه و بقیه خواهرها، بعد جالب اینجاست که بقیه با جیغ و داد می گفتند که اثر پنجه های حضرات زهرا و فاطمه را روی آش دیده اند، حال اینکه چطور دست و پنجه ی حضرت فاطمه و زهرا در آش نسوخته جای سئوال است. من مانده ام با این مسئله که بالاخره کی و در کدام نقطه از تاریخ، مردم ما می خواهند به خودآگاهی برسند که دیگر فریبشان ندهند، کی ما می خواهیم بفهمیم که بر ما چه گذشته و چرا، و همیشه می گوییم که تاریخ 2500 ساله داریم، چنان کردیم و چنان، به آنچه که پیش رویمان است نگاهی نمی اندازیم بعد هم همه ی تقصیرات را می اندازیم به گردن استثمار و انگلیس و ... نه! مشکل خود ماست. حالا هم که مسئله ی برنامه ی هسته ای در جریان است و باز ملت ما با احساسات مهارنشده، آن روحیه ناسیونالیستی اش گل کرده و می خواهد که تکنولوژی هسته ای داشته باشد اما هیچ به این مسئله نیاندیشیده که نظام اسلامی ایران با سلاح هسته ای به چه جانور درنده ای تبدیل می شود، نمی داند که با این ابزار قدرت، دیگر هیچ امیدی به اصلاح ایران نیست، اینکه پدر ملت را در خواهند آورد. حال اگر مردم ما دوست دارند که با همان اساطیر پوشالی شان زندگی کنند، بدانند که تا دلشان بخواهد در این دنیا امام زمان هست، امام زمان تونی بلر، امام زمان شیراک و سردسته ی این امام زمانها، امام زمان بزرگ مستربوش! البته امام زمان دیگر سوار بر اسب سفید و شمشیر بدست نمی آید! اینها دیگر کلیشه ای هستند، امام زمان مدرن ما سوار بر استیلت های دور از دسترس رادار و با کت و شلوار و کراوات خواهد آمد. عجب روزگاری داریم در ایران! عجب!